Guy's blog takeover: duiken en statistieken

Disclaimer: de inhoud van dit stuk geschreven zonder invloed van Esmée. En ja, er zijn vandaag 2 blogs geplaatst.

Mijn betrokkenheid bij het schrijven van deze blog is vrij beperkt geweest, toch verwachtte Esmée enige input van mijn kant. Dus bij deze. Ik ben niet zo van de verhalen schrijven dus ga ik het doen op mijn eigen manier. Eerst zal ik kort mijn ervaring beschrijven van de duikcursus op Koh Tao, vooral omdat we dit van te voren hadden afgesproken en Esmée op het laatste moment besloten had niet mee te doen. Daarna zal ik op mijn eigen manier een kort overzicht geven van dingen die we tijdens deze reis hebben meegemaakt en mij persoonlijk zijn opgevallen.

Allereerst, Koh Tao. Reden voor ons verblijf hier was de duikcursus die ik zelf al een aantal jaar erg graag wilde doen. Om een lang verhaal kort te maken, je kunt deze cursus het best zien als een rijbewijs voor het duiken (incl theorie). Na deze cursus mag je zelf gaan duiken, maar dit wil zeker niet zeggen dat je een expert bent. Tijdens de cursus word je bekend gemaakt met de uitrusting en andere belangrijke zaken. Ik heb ervoor gekozen om mijn IDD open water diver te halen (zoiets als PADI, zoek maar op) wat betekende dat ik minimaal 4 duiken moest maken, een aantal specialistische handelingen moest voltooien en een theorie examen moest afleggen. Belangrijk hierbij is dat een duik pas telt als deze dieper dan 6 meter was. Na het behalen van deze cursus ben ik bevoegd om tot 20 meter te duiken. De cursus duurde 3 dagen en elke dag bestond uit een theorie deel en een praktijk deel. Om een heel lang theorie verhaal kort te maken gebruik ik graag weer de vergelijking met het rijbewijs, net als autotheorie was de duiktheorie een vrij saaie bijkomstigheid, maar het hoorde erbij. Net als mijn autotheorie had ik hier overigens niet zo’n talent voor en had ik de laagste score van mijn klasje, maar dat terzijde. Het duiken zelf was erg leuk en achteraf weet ik ook zeker dat Esmée spijt heeft dat ze het niet gedaan heeft. De wateren rondom Koh Tao zijn à la NatGeo, incl al het dierenleven. De eerste dag bestond vooral uit controle krijgen over alle uitrusting, dus veel heb ik toen niet meegekregen van mijn omgeving. De tweede dag ging alles al veel beter en heb ik zeker kunnen genieten van de zeer indrukwekkende onderwaterwereld. Uiteindelijk zijn we tot 18.1m diepte gedoken en heb ik alle praktijk en theorie onderdelen succesvol afgelegt. Het duiken is me erg goed bevallen en ik kan bevestigen dat ik er nog iets bij heb gekregen wat ik erg leuk vind! Mocht iemand dus ergens gaan duiken, let me know! Verder is Koh Tao een tropisch eiland, dus hebben we naast een snorkeltour (speciaal voor onze niet-duiker) vrij weinig gedaan naast eten, drinken en op het strand liggen. 

Zoals gezegd, ik ben geen verhalen verteller en daarom is het bovenste stukje waarschijnlijk een stuk korter en minder gedetailleerd dan dat jullie gewend zijn. Helaas. Maar zoals de meesten van jullie wel zullen weten heb ik wel iets met cijfers (ik heb de waarde van mijn cryptocurrency portefeuille véél vaker gechecked dan het weer tijdens onze reis). Ik dacht dus, met cijfers kan ik wel iets doen. Het is niet alleen interessant, het geeft ook een heel duidelijk en objectief beeld van wat wij allemaal meegemaakt hebben (vandaar mijn liefde voor cijfers waarschijnlijk). Vanaf het begin van onze reis heb ik dus een aantal statistieken verzameld en deze zal ik hieronder presenteren. Sommige zijn duidelijk opzich, anderen hebben een beetje uitleg nodig en zullen dit dan ook krijgen. 

Reisstatistieken:

Taxi/tuc tuc: 30

Bus 18

Boot 6

Trein 5

Foto 11

Vooral in China was het nogal een ding voor de mensen om een westers iemand te zien. We hebben dus bijgehouden hoevaak ons gevraagd is of er een foto van ons gemaakt mocht worden. Dit is dus alleen het aantal fotos waarbij het ons gevraagd is, het werkelijke aantal ligt waarschijnlijk veel hoger.

Aantal fotos gemaakt 2798 2030 (totaal gemaakt, overgebleven)

Dunne 5

Tsja, vreemd eten en drinken kan soms op je maag werken. We zijn beide erg blij dat dit aantal vrij laag is gebleven.

Ongelukken 9

Verkeerschaos betekent ongelukken. Dit zijn het aantal ongelukken dat we hebben zien gebeuren. Het aantal valt erg mee als je ooit de wegen hier hebt gezien.

Insectenbeeten -ontelbaar

Muggen en andere parasieten overal. Vooral Esmée was een makkelijk doelwit

Communistische figuren 36

Rusland, China en Vietnam hebben een verleden (vaak tegenwoordig ook nog) dat een vrij communistisch karakter heeft. Overal zie je dus levensgrote Karl Marxen, Lenins, Stalins, Ho Chi Minhs, Mao’s en hamers en sikkels (straatnamen, pleinen, gebouwen etc etc naar deze heren genoemt komen ook veel voor). Aangezien er in Nederland zelfs amper Nederlandse vlaggen gebruikt worden, laat staan politieke afbeeldingen buiten verkiezingstijd heeft het communistische straatbeeld wel indruk gemaakt.

Mausoleums 0

Persoonlijk vind ik dit een grote teleurstelling, Esmée daarentegen waarschijnlijk wat minder. Dit nummer is op 0 gebleven door domme pech en slecht plannen. Lenin’s mausoleum was dicht op onze laatste dag, waren we toch maar de dag ervoor gegaan. Mao’s was alleen maar in de ochtend open, lang leven het uitslapen. Ho Chi Minh’s mausoleum moest het worden, alleen zijn lichaam was tijdens ons verblijf in Rusland voor onderhoud. Gemiste kans, de teller blijft op 0.

Aantal keer stortregen en zeiknat 7

Het regent veel en hard in Azië

Vluchten 6

Boeken 8

Voor de mensen die mij een beetje kennen zal het een grote schok zijn dat ik zelf verantwoordelijk ben voor 4 boeken. Ze waren wel allemaal geschreven door Micheal Lewis, zoek de auteur maar op, dat verklaart alles een beetje.

Puzzels niet afgemaakt 8

Wij zijn niet goed in zweedse puzzels

Puzzels wel afgemaakt 6

Wel goed in sudokus

Wasjes (laten) draaien 9

Aantal keer in touristtrap getrapt 4

Bewust of onbewust hebben we soms te veel betaald of kwam het geadverteerde totaal niet overeen met wat we hadden verwacht. 

Kokosnoten 38

38x Esmée

Weetjes opgezocht en bevestigd 62

Zoals de meeste mensen van mij wel weten heb ik graag gelijk. Zoals de meesten niet weten, heeft Esmée dat ook. Dat komt er op neer dat we wel eens discussies hadden over uiteenlopende dingen. Denk hierbij aan het oppervlakte van Singapore tegenover de provincie Noord-Holland, maar ook waarom dat er zoveel Toyota Priusses rijden in Ulaan Bataar. Wie het meest gelijk had hoeft hier niet eens geschreven te worden, dat weten jullie zelf.

Te pittig 9

Iets was te pittig als we regelmatig een pauze moesten houden tijdens het eten. Ook Esmée is dit wonder boven wonder een aantal keer overkomen.

Dingen verloren/vergeten: 5

Mensen die mij kennen weten dat ik wel eens wat kwijt raak, vooral belangrijke dingen. Aangezien Esmée altijd alles netjes op orde heeft ben ik verantwoordelijk geweest voor alle 5. Tijdens onze reis ben ik mijn pet vergeten in een bus, mijn handdoek vergeten op het strand, mijn boek vergeten in een bar en een metrokaart van Moskou verloren op het perron. Het boek en de handdoek waren er nog maar de metrokaart en mijn pet niet meer. Op de laatste dag was ik mijn oordopjes vergeten/kwijt. Uiteindelijk lagen ze onder het matras en heb ik ze teruggevonden.

Potjes hartenjagen: 10

Vies gegeten 6

Pizza 13

Soms moesten we gewoon even iets westers eten en een goede pizzaria heb je overal wel. Pizza4p in Hanoi en Ho Chi Minh City was met afstand het lekkerst.

Sushi 9

Esmée likes sushi. Al moet ik toegeven dat ik het tijdens onze reis iets meer ben gaan waarderen, al had dat mesjien iets te maken met dat ik soms ook een beetje klaar was met pad thai, curries en pho.

Poolen 7

Net als alle hippe backpackers hebben wij het ook gedaan. Waarschijnlijk zullen we het thuis niet meer doen.. for obvious reasons.

Naast statistieken waren er nog een aantal dingen die mij zijn opgevallen tijdens onze reis. Sommige zullen herkenbaar zijn voor iedereen die aan deze kant van de wereld is geweest, het zijn dus ook echt de meest uiteenlopende zaken. Anderen zullen echt aan mij liggen. Problemen door lengte is het eerste, werkelijk alles is te klein of te kort.

Verder zie je overal mensen hun scooters schoonmaken, elke dag. Het is op sommige plekken een beetje modderig dus soms was het ook wel nodig. Maar vaak had ik het idee dat ze er eerder vlekken in aan het wrijven waren. Je moet iets als je geen werk hebt. Brengt me op het volgende punt. Het viel me op dat je veel mensen ziet die de hele dag een beetje aan het kaarten zijn of gewoon wat rondhangen op straat om hun tijd om te krijgen, we hebben niet echt contact gehad met deze mensen dus wie weet hadden ze wel een erg drukke baan maar het leek er niet op. Verder waren de mensen in Zuid-Oost Azë vaak niet echt te spreken over hun regering, eigenlijk alles was slecht en vaak lag het ook nog eens aan het buurland. Daarentegen was pinnen een vies woord en kon je vaak geen bonnetje krijgen, ze betalen namelijk liever geen belasting. Dan kan de regering niet veel doen natuurlijk, maar er werd ons verteld dat het beetje belasting dat werd betaald vaak toch belandde in de zakken van politici, dus dat is ook weer duidelijk. Er was echter ook een groep mensen overal die duidelijk zeer gedreven bezig waren om maximaal te profiteren van het almaar groeiende toerisme naar hun land. Maar wederom, de negativiteit tegenover regering en belasting betalen viel wel op.

Een ander ding was fooi geven, in elk land waar we geweest zijn lukte dit niet. Overal waar we duidelijk maakten dat ze het bedrag mochten afronden kregen we alles terug. Jammer dan.

Het voorlaatste punt is ook een advies aan alle mensen die hierheen komen. We liepen elke dag op slippers en op het einde van elke dag dachten we hadden we maar schoenen aan gedaan. Natuurlijk deden we het de dag erna weer. De reden voor het dragen van schoenen ging vaak ook verder dan alles comfort, er drijft hier vaak vanalles over de stoep waar je vaak liever je voeten niet inzet, met slippers moet je wel. Daarnaast, als je na een hele dag lopen weer eens blijft hangen achter iets en de andere lacht is dit vaak een nogal grote bron van frustratie. Dus, draag schoenen, of neem ze in ieder geval mee.

Mijn laatste observatie is even lekker om te zeiken. Het is begrijpelijk dat er in een andere cultuur andere fatsoensnormen heerssen. Maar wat ik echt niet begrijp en ook behoorlijk irritant vond had te maken met mobiele telefoons. Voor de mensen die denken dat er bij ons veel met de telefoon gespeelt word moet hierheen komen, mensen hier hebben zelfs ringen aan hun hoesjes zodat hij makkelijker constant te dragen is. Maar dat is natuurlijk niet irritant op zich, het irritante zat hem in het geluid. In Thailand en Vietnam worden namelijk alle filmpjes met geluid keihard afgespeelt, waar je ook bent. Metro, restaurant, openbare wc en midden in de nacht door het hostel personeel. Ik heb me voorbeeldig gedragen en er nooit iets van gezegt.

Natuurlijk zijn er een heleboel meer dingen die mij opvielen tijdens onze reis. De meesten dingen zijn niet geschikt om in geschreven vorm op het internet te slingeren zonder een verkeerd beeld van mezelf of van hier te schilderen, dus dat laat ik maar. Voor degene die er wel in geinteresseerd zijn, we zijn bijna thuis!

Op het moment van invullen van de laatste statistieken zitten we op het vliegveld van Singapore en zijn we dus bijna thuis. Het was me een ervaring wel, zowel persoonlijk als voor ons samen. We zijn gelukkig nog steeds blij dat we naast elkaar zitten in het vliegtuig. Ik hoop dat jullie deze alternatieve blog ook leuk vonden. Zo niet kan ik er vrij weinig aan doen, ik heb gelukkig mijn belofte aan Esmée vervult.

Ciao